Ik zie toch enigszins op tegen de afsluiting van het schooljaar. En daar is een vak hoofdzakelijk verantwoordelijk voor: online gesprekspartner. Zo. Veel. Uren. Ik heb afspraken afgezegd. Vervanging voor werk geregeld. En natuurlijk: een hoop ingeleverd aan vrije tijd.

Oke, toegegeven: mijn tijdsnood is mijn eigen schuld. Ik had ook gewoon een paar maanden geleden wat meer kunnen doen. Ik had nu lekker rustig aan kunnen doen, zonder enige vorm van stress. Maar ja, zou ik mezelf wel zijn als ik niet een heel semester aan werk in de laatste vier weken zou proppen?

Werken om het werken

Dat is ook waar ik mee bezig ben. Want zo ben ik dan ook wel weer. Als je het je kan veroorloven om vakken te verwaarlozen aan het begin van het jaar, moet je het je ook kunnen veroorloven om intense eindsprints in te zetten. Zo is het op het moment van schrijven van dit blog zaterdagavond. Of nacht, eigenlijk. 3:00 uur.

Elk dagdeel ben ik nu bezig met online gesprekspartner. Als ik er niet voor aan het werk ben, denk ik er wel over na. Waar kan ik nog over bloggen? Kan ik anders eventueel nog side projects oppakken? En als het niet over de inhoud gaat, dan gaat het wel over het verloop: hoe erg ik er wel niet naar uit kijk als het eindelijk voorbij is. Heel af en toe besluipt me de voorzichtige vraag ‘ga ik het wel redden?’ Maar die wuif ik dan weg: tuurlijk ga ik het redden. Is het ooit misgegaan op deze manier?

Het doel achter alles

Dat is waar het nu om draait voor mij: uren vullen. Tijd maken voor die uren, concrete inhoud van die uren bedenken. Alles om de magische grens van 170 te doorbreken. Uren maken om het uren maken. Als de student die ik ben, denk ik lang niet altijd verder dan dat. Je haalt je vak, zodat je je jaar haalt, zodat je over een jaar papiertje mag ophalen.

Gisteravond kreeg het allemaal echter een hele andere wending. Ik kreeg als tip om uren te maken door het luisteren van podcasts. Ik besloot even rond te kijken op internet. Ik kwam uit op een podcast over bloggen: blogging your passion. Ik download de podcast, pak m’n spullen en ga naar de sportschool.

Toepassen

Na het nieuwste seizoen te hebben beluisterd, kom ik na het sporten thuis. Ik ben geïnspireerd. Door tips als ‘schrijf over je passie’, ‘zoek een gepassioneerd publiek’ en ‘schrijf over zaken waar je kennis van hebt’ kom ik terug op een idee waar ik al een hele tijd mee speel. Ik ben veel bezig met voetbal. De club waar ik voor ben, Feyenoord, kent een fanatieke achterban. Maar van kwaliteitscontent (analyses, fora, etc.) is weinig beschikbaar. Toch gek: zo’n grote, actieve markt, maar zo weinig aanbod. Iets voor mij? Ik denk hier de rest van de avond over na. Ik denk aan een concrete invulling van een format, koppeling aan social media, zelfs een naam. Na een paar uur besef ik dat ik niet meer bezig kan voor Online gesprekspartner. Dit besef frustreert me: ik weet dat ik weinig tijd beschikbaar heb; hoezo ga ik dan met zoiets bezig?

Maar toen had ik het ineens door: dit ís online gesprekspartner. In optima forma. Dit is het achterliggende doel. Kijken hoe je jezelf online kan profileren. Content maken, een doelgroep aanspreken: bezig zijn met waar je goed in bent en dit kunnen combineren met wat je leuk vindt.

En reken maar dat ik hier uren voor heb geschreven.