Iedereen die me een beetje kent, weet dat er een ding is waar ik én goed in ben, én wat ik leuk vind. Tijdens projecten houd ik me (het liefst) maar met een ding bezig: schrijven. Het is overigens niet per se aan me af te zien, hoor. Ik lees nooit echt, ik ben niet bezig met tijdschriften, artikelen of blogs of zo. Tot dit semester. Het vak online gesprekspartner bood een uitstekende kans om me hier een keer écht mee bezig te houden. Een keer verder dan diegene zijn die even de laatste spellingscheck over het verslag haalt. Maar ja, iedereen lijkt zichzelf tegenwoordig maar schrijver te noemen.

Wat maakt een schrijver?

Zoals mijn stagebegeleider ooit zei: schrijven is veel meer dan het weghalen en toevoegen van d’tjes en t’tjes.

Vol zelfverzekerdheid kwam ik binnen op m’n stage. “Ja, schrijven kan ik wel hoor.” Ervaring? Nee. Ben ik bezig mezelf te ontwikkelen? Ook niet echt. Maar ik heb me een taalgevoel. Prima, ik mocht stukjes schrijven. Ik kwam er al snel achter dat er toch een hoop meer bij komt kijken. Schrijven is het lezen van de wereld. Het duiden van het leven en alles wat daarbij hoort. Sinds mijn stage ben ik daar veel mee bezig: hoe zie ik alles? Hoe zien anderen alles? En hoe zie ik die anderen daarin dan weer?

Wat maakt míj een schrijver?

Iedere zichzelf respecterende schrijver is van mening dat niks hem ontgaat. Ze hebben enorme waardering voor hun eigen uitstekende oog voor detail. Iemand zag iets? Leuk, maar dat hadden zij allang door.

Je zult mij dit nooit horen zeggen. Ik zie echt niet meer dan anderen. Sterker nog, eerder het tegenovergestelde. Mij ontgaat vrij veel. Ik geloof wel dat ik een unieke kijk heb op dingen. Ik kan dingen een nét wat andere draai geven dan anderen. Ik zie dingen niet eerder, maar wel anders. Ik denk na over wat ik zie, vindt daar wat van en bedenk goed waarom ik dat denk. Ik zet mensen aan het denken. Denken over mijn interpretatie en hoe zich dat verhoudt ten opzichte van die van hen. Ik ben in staat om mijn kijk op alles goed over te brengen. Mensen kunnen zich aan mij en mijn teksten relateren. Mensen denken erover na. Het blijft hangen.

Ik ben niet beter. Maar wel anders. En anders is beter.